Projekt PFRON

Integracja sensoryczna (terapia integracji sensorycznej)

Celem terapii SI jest poprawa połączeń synaptycznych centralnego układu nerwowego dziecka, czyli poprawa jakości przesyłania i organizacji informacji odbieranych przez różne jego zmysły (przedsionkowy – odpowiada za równowagę i rejestrację ruchu ciała, propriocepcji – czucia własnego ciała, dotyku, wzroku, słuchu, węchu, smaku).

Głównym zadaniem terapii SI jest dostarczanie Beneficjentowi podczas jego aktywności ruchowej, kontrolowanej przez terapeutę ilości bodźców sensorycznychm, wywołujących w konsekwencji poprawę integracji bodźców docierających do dziecka z otoczenia, jak i jego ciała.
Terapia SI poprawia funkcjonowanie centralnego układu nerwowego (mózgu) Beneficjenta i wpływa na zmianę jego zachowania w sferze motorycznej (kształtuje prawidłowe napięcie mięśniowe i koordynację ruchową), emocjonalnej oraz poprawia umiejętności językowe i poznawcze, a przede wszystkim wpływa na lepszą efektywność uczenia się.

Cele realizowane podczas stymulacji zmysłów to:

  • wzrok:
  • zyskanie poczucia i świadomości świata;
  • ćwiczenia koncentracji na bodźcach wzrokowych;
  • rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej i kierunkowości spostrzegania;
  • poprawa koordynacji wzrokowo – ruchowej;
  • usprawnienie analizy i syntezy wzrokowej;
  • poszerzenie doświadczeń wzrokowych oraz pamięci wzrokowej;
  • słuch:
  • ćwiczenie umiejętności koncentracji na bodźcach słuchowych;
  • poszerzenie zasobu doświadczeń słuchowych;
  • zmniejszenie lęku przed nowymi dźwiękami;
  • rozwijanie pamięci słuchowej;
  • stymulowanie koordynacji słuchowo – ruchowej, słuchowo – wzrokowej;
  • ćwiczenie umiejętności różnicowania dźwięków otoczenia i mowy;
  • stymulacja przedsionkowa:
  • ćwiczenia odpowiedniego napięcia mięśniowego;
  • rozwijanie poczucia i świadomości ciała;
  • orientacja w schemacie ciała oraz orientacja w przestrzeni;
  • poprawienie koncentracji uwagi;
  • rozwijanie aktywności;
  • dotyk:
  • poszerzenie doświadczeń i rozwijanie zdolności postrzegania;
  • poprawa orientacji w schemacie własnego ciała;
  • ćwiczenie zdolności manipulacyjnych;
  • rozwijanie wrażliwości dotykowej;
  • rozwój aktywności ruchowej;
  • węch:
  • poszerzenie doświadczeń węchowych;
  • ćwiczenie zdolności kojarzenia zapachu z sytuacją, lokalizacji zapachu;
  • budowanie wyobrażeń i wiedzy na temat otaczającego świata;
  • smak:
  • rozwijanie percepcji smakowej;
  • nabywanie umiejętności rozróżniania smaków;
  • poszerzenie percepcji smakowych.

Terapia Integracji Sensorycznej dobierana jest indywidualnie do potrzeb dziecka. W takiej sali dziecko ma wolność wyboru bodźców, których w danym momencie najbardziej potrzebuje. Poznawanie odbywa się poprzez zmysły, dzięki czemu dostarczane do układu nerwowego informacje wpływają bardzo pozytywnie na pamięć, koncentrację, naukę, a przede wszystkim na chęć podejmowania aktywności, działań. W przeciwieństwie do wielu sytuacji życia codziennego, które zakładają od dziecka dostosowywanie się, w Sali Doświadczania Świata stworzone jest takie otoczenie, które jest dopasowane do niego.